Het wad is steeds weer anders

Vrijdagmorgen zijn we gezamenlijk naar Holwerd vertrokken. We zullen de oversteek naar Ameland gaan maken en een nachtje daar blijven. Net voor Holwerd slaan we het industrieterrein op om daar onze bagage naar Ridder en de Vries te brengen. Voor een luttel bedrag nemen ze het mee en leveren het op de camping af. Kijk dat is nog eens klasse. Als we op de parkeerplaats komen nemen we een koffie. Niet wetende dat de Wadlooporganisatie ons niet zonder koffie het wad op stuurt.  De zon komt net boven de horizon en geeft het wad een gouden glans.

Even later betalen we voor een goede begeleiding en een kaartje voor de boot. Het eerste stukje is echt glijen. Oppassen dat je niet onderuit gaat. Al gauw staan we in een veldje met zeekraal stil. De enige groente die in zout water groeit. Een van de gidsen verteld er over. Dan gaan we weer door. Stevig doorlopen terwijl het slik aan je voeten "trekt".

Regelmatig staan we even stil om de afstand tussen de groep voor ons weer wat groter te maken. We begrijpen de opmerking dat het wad steeds veranderd. Het is een heel verschil met de tocht die we in 2007 liepen. We moeten nu vaker een geul oversteken. We lopen samen met een groep van de gemeente Groningen en een vrouw die vanuit Canada een rondreis maakt en net een paar dagen in Nederland is. Een van de gidsen is een collega van mij uit Groningen. 

Na dik twee uur komt het eiland steeds meer in beeld. We lopen om goed kwart over elf bij de Oerdduin het land op.

Nu moeten we nog terug naar het 't Koaikers Huus waar onze fietsen staan. Een blik op de kaart geeft aan dat de weg via het schelpenpad nogal om is de we volgen de weg door de natuur. Een prachtig ruig stukje Ameland waarbij we regelmatig over een slenk moet springen. Het is raar dat we nu zo anders lopen dan op het wad. We proberen de natte plekken en het slik te mijden terwijl we daar een tijdje terug heerlijk doorheen banjerden. Dus als het dan fout gaat . . . . is er geen man over boord.

 Als we bij de Oerdersloot komen blijkt die toch te breed en te diep te zijn om zo over te steken. We volgen hem landinwaards en nemen een deel van het fietspad. Daarna steken we de Zoute Weide over richting de Kooiduinen. Daarachter ligt 't Koaikers Huus en de Kooiplaats waar we onze onderdanen kunnen boenen. Vanuit de verte zien we de fietsen al staan. Als we er zijn blijken ze op slot te staan. Onder de snelbinder een enveloppe met onze naam en daarin de sleutels. 

Als we weer toonbaar zijn gaat het richting de camping. Omdat de receptie nog niet open is moeten we even wachten. Terwijl we daar zitten komt het busje met onze bagage. Even daarna zwaait de deur voor ons open en worden we welkom geheten. Waar we staan maakt niet zoveel uit. De bagage in twee karren en wij naar veld Z. We kijken, keuren en kiezen. Dan worden de tentzakken leeggegooid en kan de opbouw beginnen. Het is nog steeds droog dus dat is treffen. Als beide tenten staan klinkt er een luide lach uit het kleine tentje . . . . De ingang van de binnentent zit aan de achterkant. In alle haast om voor de regen klaar te zijn is er slechts een klein detail over het hoofd gezien. Onder het genot van een kopje soep - het is inmiddels 4 uur geweest - houden we eerst eens krijgsraad. Het besluit valt om vroeg te gaan eten en morgen het weer af te wachten en als het regen blijft de boot van half een. Maar eerst moeten we de boodschappen nog halen. Ontbijt voor morgenvroeg, de lunch en vooral de borrel. Een heerlijk tochtje naar het dorp en dan denken dat we tussendoor naar de camping terug kunnen, niet echt dus. Na het boodschappen gaan naar de strandovergang om aan zee te kijken. Het strandpaviljoen lonkt ons toe en we gaan daar naar binnen om wat te eten. Inmiddels regent het lekker door. Na het toetje bestellen we een pak kaarten en spelen tot een uur of acht, we bestellen een kop koffie en gaan daarna terug naar de camping. Binnen in de voortent ontsteken we de gaslamp en borrelen nog even na. Vroeg de slaapzak in want we hebben er inmiddels wel een stevige dag opzitten.

De wekker gaat alweer vroeg af want om 10 uur moet alles klaar staan bij de receptie van de camping. De bagage wordt dan door de fietsverhuurder gehaald en die brengt het voor ons naar de boot. Het blijft regenen en als je af en toe het idee hebt dat het droog is duren die moment maar erg kort. Als we de tenten ingepakt hebben gaan we richting receptie. Als de bagage opgehaald is gaan wij richting Nes om daar eerst maar eens koffie te drinken. We doden daarna onze tijd nog even in wat winkeltjes en fietsen richting de boot. We leveren de fietsen in en krijgen om de bagage naar de boot te brengen een bolderkar mee die we daarna weer terugbrengen. Na een half uurtje extra wachten op de boot varen we terug naar Holwerd. Ondanks het tegenvallende weer van zaterdag hebben we ons prima vermaakt.